Februari, 2021
Nieuwsbrief leven met natuurwezens nr.11
Lieke Schwaiger-Dijkstra en Roland Schwaiger
Over de weergeesten, heftige weersomstandigheden en het veranderen van het klimaat (deel1)
Mysteriën van de toekomst
Lieve mensen,
Er zijn een groot aantal geestelijke wezens die ons klimaat besturen. Om inzicht te verkrijgen in de steeds heftiger wordende, over de hele aarde verspreidde weersomstandigheden, was het nodig deze brief in twee delen te splitsen.
Het eerste deel gaat over de ontwikkeling van aarde en mensheid en het tweede deel over de weergeesten en wat zij van ons mensen vragen. Het is een veel omvattend onderwerp waarbij we zullen proberen de hoofdlijnen aan te houden. En we hopen daarmee mensen te inspireren om op een nieuwe manier naar het huidige leven op aarde te leren kijken. Kennis van de geestelijke wereld met haar onnoemlijke hoeveelheid geestelijke wezens, is niet altijd even makkelijk te begrijpen. Het was Hans Stolp die met zijn vele boeken en lezingen ons vertrouwd heeft gemaakt met deze kennis waardoor we ook de geesteswetenschappen van Rudolf Steiner konden gaan bestuderen.
Maar zoals bij elke nieuwsbrief laten wij ons ook leiden door de natuurwezens. Zij geven aan wat zij voor de mensen van deze tijd het meest belangrijke vinden om te weten.
De wereld is begonnen aan een grote verandering Van verdichting naar vergeestelijking
Veranderingen gaan altijd gepaard met grote onrust. Aardbevingen, overstromingen, vulkaanuitbarstingen, orkanen, vloedgolven, stortregens, bosbranden, in de nieuwsberichten is het aan de orde van de dag. De grote onrust op alle gebieden van het leven op aarde is een zichtbaar teken dat er grote veranderingen op komst en ook heel hard nodig zijn.
Onze moeder aarde, een levend geestelijk wezen, was lange tijd in haar ontwikkeling gericht op het vaster worden, het verdichten van haar aarde substantie. Nu op een keerpunt in haar ontwikkeling aangekomen verlangt ze naar vernieuwing, om te groeien van een verdichte substantie naar vergeestelijking zoals dit in het goddelijk plan is voorzien. Dit kan zij alleen als de mens die op haar leeft eenzelfde ontwikkeling nastreeft en net als zij verlangt naar een geestelijke ontwikkeling.
Als we ons gaan verdiepen in de grote onrust die als een storm over de aarde waait is het nodig om daar op een nieuwe manier naar te leren kijken, met een nieuwe manier van denken. Je kunt het vergelijken met iets wat in ieder mensenleven regelmatig voorkomt. Vlak voor er de nodige verandering/ vernieuwing in je leven komt is er een periode van grote innerlijke onrust. Het licht van inzicht dat er iets veranderen moet haalt het donker uit je ziel naar boven, zodat het losgelaten kan worden. (Een zinnebeeld hiervan is in de nacht waar te nemen. Vlak voordat de zon opkomt en de dagenraad begint te gloren is er een moment dat het pikdonker is.)
Zo is dat ook voor moeder Aarde. De donkere wolken die zich om haar heen hebben verzameld vragen om een transformatie. Dat ze nog niet vergaan is, door de enorme misachting en uitbuiting die heeft plaats gevonden en nog steeds plaats vindt, is een groot wonder.
Het wonder van de redding
Het grote keerpunt in de ontwikkeling van mens en aarde
2000 jaar geleden bracht de komst van Christus naar de Aarde een beslissende wending. Hij verliet onder het brengen van grote offers de zonnesfeer om naar de aarde af te dalen.
Bij de doop in de Jordaan incarneerde hij in de mens Jezus. Daarna bij zijn sterven aan het kruis druppelde zijn bloed, met daarin de essentie van zijn geest in de aarde. Moeder aarde ontving deze essentie tot in het diepste van haar wezen. Tegelijkertijd werd ook de kiem van de geest in het diepste wezen van de mens gelegd en werd voor moeder Aarde en de mens de weg terug naar de geest mogelijk gemaakt. Aan deze gebeurtenis zijn vele geheimen (mysteriën) verbonden die in onze tijd langzaam in de openbaarheid komen.
2000 jaar later is de Christus opnieuw aan de mensheid verschenen. Ditmaal niet in een fysiek lichaam maar in zijn etherisch lichaam, niet op de aarde zelf maar in de etherische wereld. Dit werd gekenmerkt door verschijningen van de etherische Christus aan vele mensen sinds de jaren dertig van de vorige eeuw. (1) (Het etherisch veld ligt als een schil om de aarde heen en voorziet haar van levensenergie. Door de enorme vervuiling van deze etherische wereld is de Christus bij zijn indaling als het ware door een verstikkingsdood heengegaan.)
Het is de etherische Christus die vanuit de etherische wereld zijn licht over de aarde laat uitstromen en aanklopt in de harten van de mensen. Dit Christuslicht wat zo vol liefde is haalt de donkere krachten naar boven zodat deze getransformeerd kunnen worden, waardoor het Hogere Zelf, de hogere liefdeskrachten van de mens, geboren kunnen worden.
Ook de impulsen van Aartsengel Michaël die nu zijn bewind over de ontwikkeling van de aarde voert, stroomt over de mensheid uit. Hij wil de mensen laten ontwaken voor een hogere intelligentie, een kosmische intelligentie, waarbij het denken verbonden wordt met het hart. Met deze verbinding tussen het denken en het hart leren we niet alleen naar de uiterlijke gebeurtenissen kijken, maar om daaraan voorbij te zien en te ontdekken dat alle gebeurtenissen om ons heen ook een geestelijke oorsprong en bedoeling hebben. (2)
De ontwikkeling van ons denken
Engelen denken
Om te kunnen begrijpen waar we in de toekomst naar toe groeien is het nodig naar ons verleden te kijken, hoe onze denkwereld stap voor stap veranderde.
In het oerbegin waren het de engelen die ons bestuurden. De mens kon toen nog niet zelfstandig nadenken en werd begeleid door engelen. In die tijd hadden we ook nog geen vast lichaam en was het bestaan een door elkaar vloeiend geheel, waarin mens en engelenwezens hecht met elkaar verbonden waren.
Later verdichte heel langzaam de vloeibare substantie naar meer vastigheid, waardoor de aarde en de mensen steeds meer gescheiden werden van de engelenwezens.
En naarmate alles meer in materievormen verscheen (materialiseerde) verdween ook heel geleidelijk de verbinding met de geestelijke wereld, zodat de mens steeds onafhankelijker werd en leerde op eigen benen te staan.
Aards denken
Om vrije mensen te worden en niet meer afhankelijk te zijn van de hulp van de engelen was het nodig dat de mens leerde zelfstandig te denken. Lange tijd waren er priesters die nog contact hadden met de geestelijke wereld en ook waren er mysterie scholen waar de mensen om raad konden vragen. De wijsgeer Aristoteles, hij leefde van 384 v. Chr. -322 v. Chr. was de grondlegger en dus de eerste mens die het abstracte/logische en dus aardse denken ontwikkelde. Hij was nog wel bekend met het oude weten van de geestelijke wezens die ons omringen en ook wist hij van geestelijke wezens die met de weersgesteldheden te maken hebben, de weergeesten, maar daarna verdween dit weten in geheime mysterie scholen. De tijdsgeest die er toen heerste was niet meer geschikt om met kennis van deze wezens om te gaan. Dat was ook nodig, want alleen zo kon het menselijke denken zich ontwikkelen tot een zuiver aardse aangelegenheid, heel abstract en logisch.
Kosmisch denken
Wakker worden voor de weg naar de toekomst
Zoals boven beschreven, wordt in onze tijd de sluier tussen de geestelijke wereld en de mens juist weer steeds transparanter en worden we aangeraakt door de impulsen van de etherische Christus en aartsengel Michaël. Er zijn nu steeds meer mensen die wakker worden en met een zekere spiritualiteit in het leven staan. Zij zijn het dan ook die een grote weerstand voelen bij de logische en abstracte begrippen die gehanteerd worden om aardse problemen op te lossen. Het wordt ervaren als koud en dor en het tegenovergestelde van wat er met een warm kloppend hart door het leven zou moeten stromen. Deze mensen worden wakker voor de liefde van Christus en de kosmische zonne-intelligentie die Michaël door zijn impulsen in ons hart wil laten ontwaken. Op zoek naar geestelijke waarheden leren zij kijken voorbij de buitenkant, voorbij de aardse zichtbare wereld.
Kosmisch denken zal bestaan uit Zonnewijsheid
Het wakker worden voor kosmische intelligentie ook wel zonne-wijsheid genoemd (de wijsheid van Christus die hij meebracht vanuit de zonnesferen toen hij naar de aarde afdaalde) gaat zoals ik het zelf steeds opnieuw ervaar gepaard met een groot gevoel van ontoereikendheid. Ons aardse denken moet eraan wennen en lijkt nog zo onbeholpen. In de geestelijke wereld is alles doorweven en met elkaar verbonden, een eenheid en in ons aardse leven lijkt alles daaraan tegenovergesteld te zijn. Maar of we ons er nu van bewust zijn of niet, wij staan allemaal met één been op aarde en met één been in de geest. Op aarde staan we met ons fysieke lichaam en in de geestelijke wereld met ons etherisch-lichaam en astrale-lichaam met daarin ons Hogere Zelf. We staan nu aan het begin van een geheel nieuwe ontwikkeling waarvoor ook een nieuwe manier van denken nodig is. Een kosmisch denken dat geestelijke aspecten van het leven bij alle besluitvorming en nodige verandering betrekt en waarbij het leren aanvoelen van geestelijke bedoelingen achter de zichtbare wereld steeds belangrijker wordt.
De Mysteriën van de nieuwe tijd
Ontwikkeling van de hogere zintuigen
We zijn inmiddels zo vrij geworden in ons denken dat het niet meer mogelijk is om iets te geloven op gezag van buitenaf. We kunnen alleen nog maar geloven als we iets horen waarbij we innerlijk aanvoelen dat het de waarheid is, dat het klopt. Dan wordt geloven een innerlijk weten. Onze zintuigen strekken zich meer en meer uit naar het leren aanvoelen van dingen die voor onze fysieke oren en ogen niet waarneembaar zijn. Sinds de 20e eeuw ontstaat er een fijnere gevoeligheid voor geestelijke waarheden en is het mogelijk om met hogere zintuigorganen waar te nemen. (Zie het artikel op onze site: Op weg naar een hogere ontwikkeling van onze zintuigen) Maar om kosmisch te leren denken is ook een weten nodig. Het is de grote ingewijde Rudolf Steiner (hij is een latere incarnatie van Aristoteles)) die het `weten` van geestelijke wezens doet opleven in zijn geesteswetenschappen. Niet in het geheim, ook niet in een Mysterie school, maar openlijk en beschikbaar voor elk mens die daarvoor open staat.
Met deze openbaringen van Rudolf Steiner, kan alles ten goede keren. Het zijn de Mysteriën van de nieuwe tijd die hij op geesteswetenschappelijke wijze heeft uitgelegd.
Geesteswetenschappen te studeren is niet zo eenvoudig, want met het hoofd alleen kun je dit niet onthouden of vasthouden. Maar als we ons laten verwonderen over de grootsheid van hoe alles met elkaar verbonden is in één grote goddelijke ordening, dan worden we in onze ziel aangeraakt. Dan wordt geesteswetenschap levendig, een opstandingswetenschap en zullen we er innerlijk steeds meer van mogen leren begrijpen. Door zijn boeken en voordrachten te lezen wordt een oude herinnering die diep in onze ziel ligt aangeraakt. Als we dan ook nog bereid zijn, hard te werken aan onszelf, en te zoeken wat er diep in onze ziel leeft, wordt er een oud weten wakker gemaakt.
(Zie Nieuwsbrief 8 De regenboog als brug tussen hemel en aarde)
Het ontwaken van de nieuwe tijdsgeest
Misschien ken je het uit je eigen leven, een moment dat je opeens weet en voelt, ja dat moet zo zijn, dat kan gewoon niet anders. Zo fietste ik rond mijn 21e jaar (1977) door Groningen (herinner me nog precies waar), toen er plotseling en volkomen onverwachts in een flits door me heen ging, dat ik al veel vaker op aarde ben geweest en dat reïncarnatie dus echt waar is. Bij dat inzicht stroomde er een warmte door mij heen en ik voelde meteen dat dit absoluut waar was. De grote verschillen in het leven van de mensen om me heen hebben me van kleins af aan verwonderd. Ik vond alles in de wereld zo ongelijk verdeeld. Vanaf die tijd begon ik beter te begrijpen dat er veel meer is dan alleen het zichtbare leven. Het heeft mij veranderd en mijn leven werd een zoektocht naar de waarheid. (Nu weet ik dat de fysieke warmte die ik bij deze ervaring voelde, een uitdrukking is van een geestelijk wezen, later in de volgende brief meer hierover)
Evolutie ontwikkeling van mens en weergeesten
Het veranderende weer en klimaat hebben alles te maken met de evolutie ontwikkeling van Moeder Aarde en de mens. Zoals boven beschreven was in de oorsprong van het leven alles nog geest en met elkaar verbonden. De mens bestond uit een geestelijke substantie (zonder fysiek lichaam) en vormde één geheel met het geestelijke om zich heen, dus ook met de natuurgeesten die het weer besturen.
Zo hadden de mensen in de tijd van Atlantis nog een grote invloed op de weersgesteldheden, wat uiteindelijk tot de ondergang van Atlantis (11.700 jaar geleden) leidde. Want als de invloeden van de mens niet overeenstemmen met de goddelijke bedoelingen en misbruikt worden, dan worden natuurwezens tegenkrachten en keren zich tegen de mens. En zo is Atlantis ten onder gegaan. Door grote overstromingen en onder veel natuurgeweld is een heel continent verdwenen.
Later in de na-Atlantische tijd, in de oud Indische cultuurperiode – 7227-5067 v. Chr. veranderde heel langzaam de verhouding van de mens tot de geestelijke wezens in de natuur. Voorheen was er nog wel een innerlijk schouwen van geestelijke wezens maar nu werd de natuur steeds meer fysiek zichtbaar. De mensen zagen de wolken, de planten en bomen, keken naar prachtige kristallen, bergen en dalen en voelden daarbij innerlijk: `Wij zijn geest en uit het geestelijke geboren`, waardoor er nog wel een sterke zielsverbinding met de weersgesteldheden was.
In de Griekse / Latijnse cultuurperiode 747 v. Chr. - 1413 na Chr. voelde de mens zichzelf voor het eerst als een echt aardemens. De oude levende verbinding met de weersgesteldheden bleef bewaard in mythologische verhalen, waarin goden en godinnen zoals Zeus en Hera zich in wolkenformaties bewegen en met hun samenwerken. Het zijn oude overleveringen uit de tijd dat de mens nog één was met de geestelijke wezens (goden) en met ze samenwerkte.
Tot het jaar 1500 -1600 honderd wisten de mensen nog wel van de geestelijke wezens van de luchten, maar over het algemeen kunnen we zeggen dat vandaag de dag eigenlijk alleen het weten van zuurstof en stikstof is overgebleven. (3) (In onze tijd is het oude weten van de natuurwezens als scheppende wezens bewaard gebleven in de sprookjes)
De weg terug naar huis
Als ik verbinding krijg met natuurwezens en vraag wat we voor ze kunnen doen, hoor ik steevast een boodschap met dezelfde strekking: `Word je bewust van de geestelijke wereld ` of `Zie de geest in alle dingen om je heen`. Dat is ook wat we steeds opnieuw in de verschillende nieuwsbrieven over de natuurwezens hebben proberen uit te drukken.
In deel 2 van deze Nieuwsbrief gaan we nader in op het waarom van deze boodschappen en hoe de mens aan hun verlangen kan leren voldoen.
Zowel Moeder Aarde als de mens die op haar leeft, zijn bezig zich om te keren. Dat wil zeggen dat wat voorheen aan het verharden en verdichten was, nu de weg weer terug naar vergeestelijking moet gaan. De mens is de belangrijkste schakel in dit proces om van intelectualisering en materialisering opnieuw te leren werken met geestelijke waarheden. Dat gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot, wat gekenmerkt wordt door de grote onrust op alle levensgebieden om ons heen. Rudolf Steiner heeft daarom ook herhaaldelijk in zijn voordrachten gezegd: `Wil de mens in de huidige samenleving opwaarts gaan en niet afwaarts glijden dan moeten we onze schreden richten op het geestelijke pad`.
(1) Hans Stolp, De verschijningen van Christus in onze tijd. Uitgeverij Ten Have, Baarn
Een prachtig boek over heel intieme en eigenlijk onbeschrijflijke ervaringen van mensen die zo´n verschijning van Christus meemaakten, waarna hun leven totaal veranderde.
(2) Schilderij van Harm Wagenmakers; leren kijken voorbij de buitenkant, uit: De 7 grote thema´s van ons leven
(3) Die Impulsierung des Weltgeschichtlichen Geschehens durch Geistige Mächte (GA 222 bldz.115)
*(Zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteurs is het niet toegestaan teksten of foto ́s voor andere doeleinden te gebruiken.)